Ruhunu dinlemek, en derine inmek bir çoğumuzun günlük işlerden dolayı asla hatırlamadığı bir şey. Yani kendimizi, dinlemediğimiz ve saygı duymadığımızın bir göstergesi. Neden insan kendini dinlemez! Zor, karmaşık bir soru. Çevre ile ilgili o kadar ilerleme dürtüsü içinde olunca çevreyi dinliyoruz adeta. Bir şeylere ulaşmak veya bir şeylerle savaşmak için o şeyler peşindeyiz. Ya bütün cevabı içimiz biliyorsa. Ve mesajlar gönderiyorsa. Zaten çevre ile nasıl mücadele edileceğini içimiz biliyorsa! Ayakta kalmayı, yemek yemeyi, emmeyi çocuk kimseden öğrenmiyor aslında. İçinden en derinden bildiğini hatırlıyor. Demek, büyüdükçe kopuyoruz içimizde. Nefes almayı erteliyoruz. Sonra fark ediyoruz ki kendimizden upuzağız.
Yoga kendini, iç sesini, bedenini dinlemenin bir yolu. İnsanın kendi için bir şeyler yaptığı nadir anlardan biri. Kimisi, zayıflayıp, sıkılaşmak için de gitse asıl amacı beden dilin ile uyum içinde olabilme. Beden, beyin ile uyumda olduğunda sağlıklı ve fit olmak kendiliğinden geliyor.
Bu pastayı Yoga eğitmenliği alan bir arkadaşa hazırladım. İyi ki de hazırlamışım. Bu koşuşturma esnasında pastasını bile yapmak beni dinlendirdi. Yoga yapan bir kadın suratının ifadesine dakikalarca bakıp, istiyorum dedim. Ben de böylesi huzur içinde kendimi dinlemek istiyorum. Bedenimin dilindeki kilitleri kırmak! Herkes için huzurla kendini dinlediği günler diliyorum!
İyi ki doğdun Neşe.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder