Güzeller güzeli kızlarım bu yaz da bir ay boyunca harika vakit geçirdiler. Oynadılar, kavga ettiler, güldüler, ağladılar... ( Ama ben yine de birbirlerine doyduklarını düşünmüyorum :) )
Bütün bir ay da kızlar partisini beklediler. Bu sefer onları biraz beklettim. Ayın ortasına Şeker Bayramı girdiği için kutlamayı hemen ayarlayamadım. Sanırım Talia unuttuğumu düşündü. Gitmelerine bir hafta kala heyecanını belli etmeye başladı. "Acaba Esra partiyi unuttu mu?" Tabi ki unutmadım. Doğru zamanı bulmak biraz vakit aldı. Sonunda kızlarıma güzel bir pasta hazırladım.
Her seferinde pastaları daha güzel oldu. Bu sefer ki pastalarının üzerine en anlamlı, en değerli modelleri koydum. Kızların kendisini... Her biri boy boy 3 kuzen... Kendi kişilikleri, görünüşleri, duruşlarıyla. Son ana kadar ne olacağını onlara söylemedim. Tabi ki benim minik kızım biliyordu. Artık alıştı annesinin şeker ile oynamasına. Ve iyi sır sakladı. Ablalarına hiç bahsetmedi. En heyecanlıları yine Talia'ydı. Sürprizleri en çok o seviyor. Son ana kadar merakından hiç bir oyuna konsantre olamadığını görmemek imkansız.
İşte o an geldi. Üçünün de temsili ortak doğum günü partisi bu yıl annemde oldu. Her ne kadar kızlar "erkekler giremez, bu kızlar partisi" deseler de amcaları, enişteleri, dedeleri de oradaydı :D. Güzel bir yemekten sonra pastayı getirdik. Ve en çok pişman olduğum şeyi yaptım. Kızların o anını kameraya almadım. Hepimiz resim çektik ama onların o harika tepkilerini kameraya almak aklımıza gelmedi. Gerçi ben o çığlıkları unutamam ama büyüdüklerinde onların bu güzel kahkahalarını ve mutluluklarını izlemelerini isterdim. Kendi modellerine çığlıklar atan minik insanlar, beni çok mutlu ettiler.
Gerçekten de hepsi orijinalini yansıtıyordu, hatta 8 yaşında ki Ma'mız bile. Yeni kulaklarını deldiren süslü Laramız, her sabah çiçek koparıp sonrada suda yaşatmaya çalışan minigim, hepsi de çok şirindiler. Hatta büyük bir rastlantıyla elbise tarzları ve neredeyse renkleri aynıydı. :) Herkes çok şaşırdı.
Uzun süre pastanın çevresinden ayrılamadılar ve kendilerine bakıp bakıp kahkaha attılar ;). Olay pastayı yemek bile değildi. İşin bütün güzelliği pastayı beklerken ve gördükleri andaydı. Bütün bir yıl pastayı görecekleri anı ve hediye alacakları anı bekledikleri çok belliydi :D
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder