Kitap gibi pasta :)

Bu günler de paylaşmak istediğim o kadar çok pasta, kurabiye görselleri var ki! Paylaşmayı heyecanla beklediğim pastaya sonunda sıra geldi. İçi tamamen gerçek pasta, üstü el boyaması ve üç boyutlu orman figürleri ile süslü. Tuval boyamayı eskiden beri severim. Hatta evimde kendime ait tuval resimlerim var. Bu hobimi pasta ile birleştirmeyi uzun zamandır bekliyordum. Bu tarz örnekleri internette gördükçe sabırsızlanıyordum. Sonunda kızımın beklediğim doğum günü geldi. Ve kurabiyelerin yanında yorgunluktan mahvolsam da pastamı tamamladım. Kızımın okul arkadaşları ile olan kutlamasına hazırladım.

Okula kitabı getirdiğimde herkes gerçekten çok beğendi. Çocukların şaşkınlığı, gizlemedikleri cümlelerinde zaten ortadaydı. Bazen en tarafsız eleştirmen çocuklar olabiliyor. Bazen acımasız, bazen hayran, bazen şaşkın ve çoşkulu oluyor eleştirileri. Bu sefer pastanın beğenildiğine emin olarak ayrıldım oradan. Biliyordum ki nezaket için söylenmiş övgüler değildi.

"Abla, abla bunu kim yaptı? Kimin doğum günü?"

" Vaaaw, gerçekten mi sen yaptın? Abla gerçekten mi sen yaptın?" 

" Abla ne kadar sürdü. Yenir mi? Ne zaman yiyeceğiz?"

"Nasıl yapılıyor bana da öğretir misin?"

...

Okulda pastayı kutlama öncesi talandan kurtarmak oldukça zor oldu. Bir sürü pasta canavarı çevresini sardı ve inanılmaz soru yağmuruna yakalandım. Kendimi okulda ki sözlülerden bile zor durumda hissettim. Neredeyse orada nasıl yapılacağını öğretmemi isteyeceklerdi. Öyle bir durum vardı ki ben kız çocuklarının çok ilgileneceğini düşünürken daha çok erkek çocukları ilgilendi. Sanırım bunu Aslan Kral'ıma borçluyum.

Tabi ki ilgi güzeldi ama talandan kurtulma çabası yorucuydu. Koskoca Aslan Kral bile onları korkutamadı. Onlarca parmak pasta kesilmesini beklemeden orman hayvanlarının üzerindeydi :D

Korkudan kulakları ile havalanıp kaçmaya teşebbüs eden FİL... :)

Talanı püskürtmek için bir umut kükrerim dese de gözlerinde ki korkuyu gizleyemeyen, taşların üzerine tüneyen ASLAN... :D

O gün pasta ve kurabiyeleri aynı tema ile hazırlamak istedim. Pasta gibi kurabiyeleri de hayvanlardan hazırladım. Daha önce paylaştığım için biliyorsunuzdur. Her çocuğun farklı farklı seveceği birçok çeşit kurabiye oldu. Gerçekten doğru karar verdiğimi orada ki ortamı görünce anladım. Her çocuğa sürpriz gelen hayvanlardan sonra atılan çığlıklar pastayı bile unutturdu. Sonuçta pasta her birinin tabağına kesilip geldiğinde ihtişamı kalmıyordu. Ama kurabiyeler hepsine ayrı özeldi. Ve onları adım adım yemeleri oyun gibiydi. 

Kutlama sonunda bütün hepsinin talan olmasını artık engelleyemedim. Gerçi engellemeyi de hiç istemedim. Yendiğini ve öğretmenler odasından bile fotoğraf çekmek için gelenlerin olduğunu görmek beni kat ve kat sevindirdi. Eve gidip bu gazla daha çok kitap pastalar yapabilirim.

Kızıma bir doğum günü hediyesi almadım. Bu kitap ona anlamlı bir hediye olsun istedim. Gerçi bu anlamı büyüdüğünde anlayacak. Yine de bilinç altına şimdiden mesajımı kazımak istedim. "Kitaplar yalayıp yutulmak içindir. Kitapları, yer gibi sindirerek, her seferinde aç bir insan gibi hevesle okumalıdır. Yemek kadar gereklidir. Bilgiye aç olanların tatlısıdır. "

Gün sonunda gerçek anlamda yalanıp yutulan kitabı büyüdüklerinde bilgi anlamında yalayıp yutmaları dileğiyle...