Canım kardeşim, Marvin'im, ufaklığım... İyi ki doğdun. Doğum günü kutlamasına gelmek için o kadar uğraştım ki nasıl anlatsam bilemiyorum. Beyda ile beraber bir sürü plan yaptık. Onun sana fotoğraf makineli bir pasta hazırlamak istemesi ve bana nasıl yapacağını sorması ile başladı bütün macera. Ve o an da bir ışık çaktı bana. Beyda'ya " Sürprizi bu hafta sonu yaparsanız ben de gelirim" deyiverdim. Hemen kafamdan pasta planları uçuştu. Kocaman bir fotoğraf makinesi, Sevdikleriyle çekilmiş harika fotoğraflar, karanlık oda da asılmış resimler...
Tabi ki çok az vakit vardı. Hemen fotoğrafları seçtim, pirinç kağıda bastırdım. Makine için strafordan taban hazırladım ve ufak tefek detaylarla bir fotoğraf makinesi hazırladım. Direk bire bir model olmadı tabi ki ama genel hatları ile bir fotoğraf makinemiz oldu ;). Tabi ki bunların hepsini akşam eve geldikten sonra yaptığım için zombi gibi dolandım...:D
Bu arada İzem'ciğimin geçen hafta olan doğum günü için de maket bir pasta yapmaya karar verdim. Hazır gidiyorum ve beraber bir kutlama olabilir diye düşündüm.
Tam pastanın kekini yapamaya sıra gelecekken kızımın okulundan yıl sonu gösteri sürprizi geldi. Bütün yıl beklediğim sürpriz gösterileri tam da bu hafta sonu olacaktı. Kafamı duvarlara vurdum desem yalan olmaz. Hafta sonu tam da Cumartesi akşamı okul gösterisi olacağı için öncesi ve sonrası şehirler arası uzaklaşmak imkansızdı.
Hemen maket pastaya dönüştü hayaller. Hızlıca hazırladım. Çünkü birkaç gün önce kargoya vermek gerekirdi. İşin içinde kargo olunca bazı hassas işleri de daha detaysız yapmak zorunda kaldım. Kenarları çok hasar görmesin diye kurdele ile kapladım. Ama yine de çok sevdim pastayı.
Sonra iyice kendimi kaptırdım ve günübirlik bile olsa boş günüm olan Cuma günü kutlamaya gitmeye karar verdim. Yanıma bir yol arkadaşı aradım. Arabayı tek başıma kullanmak istemedim. Tabi ki Cuma olduğu için çağırdığım kimse gelemedi. Bir tek Ümran arkadaşım yerine derse girecek öğretmen bulabileceğini söyleyerek beni havalara uçurdu. Tam gitmek için hazırlık yapacak gibiyken sabah Ümmancığımdan bir telefon. "Okula müfettişler geldi. yerimden ayrılamıyorum :( "
Hani olmayınca olmuyor denileni yaşadım. İçime kadar hissettim ve pes ettim. Zaten kargo ile pastayı göndermiştim. Beyda da bana pastaların sağ salim ulaştığını söyleyince mutlu oldum. En azından görev başarı ile tamamlanmıştı ;) İlk kez kargo ile bir pasta gönderdim, maket bile olsa fena olmadı :D :D
Napalım kutlamaya katılamadım ben de tatlı kardeşlerimin resimleri ile avundum.
İşin en acı tarafı ne biliyor musun Marvin'im, okul gösterisi hava durumundan dolayı ertelendi. :(((
Seviliyorsun ufak kardeşim ;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder