"Bizimkisi bir aşk hikayesi, Siyah Beyaz film gibi biraz... Ateşle su, dikenle gül gibi bizimkisi roman gibi biraz..."
Ne zaman Beşiktaşlı olduğumu bilmiyorum. Ama kendimi bildim bileli bu aşk hikayesi içindeyim. Belki de babamın Beşiktaş'a olan aşkı aldı götürdü beni. Bilinmez. Ama içimde ki sevgi futbol takımından öte oldu. İsmini duymak, kartalı sevmek, hatta Beşiktaş'ta gezerken evinde gibi hissetmek... Rengine, asilliğine, tarihine, halkçılığına hayran olmak. Bütün bir ömrüm bunlarla geçti. Son on yıldır maç izlemesem de sevgisinden kurtulamadığım Karakartal'ım. İşte tam da şarkısının dediği gibi hayranları için bir aşk hikayesi...
Ve sevgili babacığım, yardımsever, inatçı, çalışkan, duygusal, yetenekli, alıngan, bazen asabi bazen merhametli, sevgi dolu; evin direği babam da Eylül'de bir gün doğmuş. Eskiler derler ya bağ bozumunda doğdun diye; işte babam da tam bu zamanda doğmuş. Gününü bilmesek de bizim bağ bozumu, 4 Eylül oldu hayatımızda. Evde iki Eylül'lü derken, eşim, evliliğim hepsini sığdırdık bu ayın ilk haftasına. Ama bütün bu hikayenin başı koca bir bağ bozumu ile başladı. O da kocaman bir aşk hikayesi bizim içi. Büyük bir hikaye, büyük bir aile ile babam hep bizimle. Şimdi bir iki sohbet etseniz "abi ne hayatmış seninki " dedirtecek kadar büyük bir hikaye. Hikayede her dönem, her anı başka mekan, başka zamanlara ait. Her dönem başka işler, güçler, insanlar... Tek bir hikaye var değişmeyen bildim bileli aynı. Beşiktaş.
Babam dediğimde tek değişmeyen, bitmeyen sevgi o. Daha benim doğumumda pabucumu dama atan aşk. Öylesine bir atış ki annemin sancıları geldiğinde annemi, dedemle hastaneye gönderip Beşiktaş maçını izlemek gibi. Ya da doğan ilk evladını kucağında tutarken "Gooooool, be gooool" diye bağırıp havaya atmak gibi...(sanırım atmış ve tutmamış :) Dedim ya kendimi bildim bileli Beşiktaş diye. Belki de o gol sesi ile kundaklı halde havalara uçmak ile çarptı beni bu sevda. Sevgi böylesi olunca babamı Beşiktaş'sız düşünmek olmuyor. Pastası, hediyeleri, her şeyinde siyah ve beyaz olmazsa olmuyor. İşte bu model pasta Karakartal, babam için heybetli kanatlarını açıyor. Seveceğini biliyorum. Başka hiç bir hediyenin kabul görmeyeceğini de biliyorum.
Seni seviyorum baba, iyi ki doğdun bir bağ bozumunda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder