Adalet, ne güzel bir isim. Dünyanın tek çözemediği sorun. Hani isminin güzelliği gibi gelse dünyaya ve yayılsa her yere, göz yaşları çoğu kez mutluluktan akar. Nesiller boyu akıl almaz icatlar, gelişmeler göstermiş insanoğlu. Tek bir problemi çözememiş. Binlerce yıldır kanlı, kansız yol aramış ama bir onu görememiş. Çok basit ve güzel olan ama bir türlü yol alınmayan ADALET.
Henüz dünyaya gelemese de benim kurabiyelere uğradı adalet.
Sevgili Özden'in yeni ofisine ziyaret ederken ne almam gerektiğine bir türlü karar veremedim. Hem kardeşe hem bir avukata ne alınırdı ki? Üstelik eski ofisine ziyarete gidememenin verdiği utancı da hafiften hissediyorken!... :)
Biraz özel olsun istedim. Son akşam aklıma el emeği kurabiyeler yapmak geldi. Üstelik o kadar kişiye pasta kurabiye yaparken ailemden birilerini hep unuttuğum fark ettim :) Akşamın geç saatinde kolları sıvadım. Bir avukata nasıl kurabiyeler hazırlanır diye düşüne düşüne bir seri olmuştu bile. Bittiklerinde eşim bile heyecanlandı. Küçük siyah bir kutuda kurabiyeleri bir sonra ki gün avukat ofisine götürdüm. Sanırım benim bile aklıma zor gelen bu sürpriz Özden'in de aklına gelmemişti. Görünce çok güzel tepkiler verdi. Hatta her gün fotoğrafları paylaşmamı heyecanla hatırlattı. Onu kıramadım çok bekletmeden paylaştım. Bilirsiniz genelde pasta yapmakta fotoğraf paylaşmaktan daha hızlıyım :D
Unutmadan söyleyeceğim bir şey daha var. O kadar çok kurabiye hazırladım ama şeker hamuru kaplayıp süslediğim hiç bir kurabiyeyi yemediğimi fark ettim. İlk kez bu ofiste eltimin kahvesini içerek bir tane yedim. Çok lezzetli olduğunu fark ettim. :)
Ofisin hayırlı olsun kardeşim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder